Ο Θανάσης Κακογιάννης (1914 - 1η Μαΐου 2002) υπήρξε Έλληνας αντιστασιακός και πολιτικός της Αριστεράς.
Γεννήθηκε το 1914 στα Αλάτσατα της Μικράς Ασίας και η οικογένειά του υπέστη τους διωγμούς του 1914 και του 1922 από τους Τούρκους. Ολοκλήρωσε το Γυμνάσιο στο Αγρίνιο. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και εργάστηκε ως δικηγόρος.
To 1944 εξελέγη εθνοσύμβουλος Αγρινίου, λαμβάνοντας μέρος στο συνέδριο στις Κορυσχάδες. Από τις 15 Σεπτεμβρίου 1944 ως τις 31 Μαρτίου 1945 υπηρέτησε ως Δήμαρχος Αγρινίου. Το 1946 συνελήφθη και εκτοπίστηκε σε νησιά όπως η Ικαρία και η Μακρόνησος, για να εγκλειστεί στο δημόσιο ψυχιατρείο στο Δαφνί ως το 1951, οπότε τερματίστηκε ο εκτοπισμός του.
Εξελέγη βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με την ΕΔΑ το 1958 και επανεξελέγη το 1963. Κατά την περίοδο της χούντας υπέστη διωγμούς και μετά τη μεταπολίτευση άσκησε πάλι το δικηγορικό λειτούργημα ως τη συνταξιοδότησή του, το 1983.
Πέθανε στην Αθήνα και κηδεύτηκε στις 2 Μαΐου 2002, από το νεκροταφείο Παλαιού Φαλήρου.
Άφησε συγγραφικό έργο (ιστορικά βιβλία). Ήταν παντρεμένος με την Αντιγόνη Κυριάκου-Τσίτση και απέκτησαν μία κόρη.