Ο Στιούαρτ Ράσελ γεννήθηκε το 1962 στο Πόρτσμουθ της Αγγλίας και σήμερα είναι Καθηγητής Επιστήμης των Υπολογιστών και κάτοχος της Έδρας Μηχανικής Smith-Zadeh, στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Μπέρκλεϊ των Η.Π.Α.

Σπούδασε Φυσική (κάτοχος Bachelor of Arts) στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (1982) και κατόπιν ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στην Επιστήμη των Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ (1986). Στη συνέχεια, έλαβε θέση Καθηγητή (και Προέδρου) στο Τμήμα Ηλεκτρικής Μηχανολογίας και Επιστημών των Υπολογιστών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ. Στο ίδιο πανεπιστήμιο κατέχει την Έδρα Μηχανικής Smith-Zadeh· επίσης, ίδρυσε και διευθύνει το Κέντρο για τη Συμβατή με τον Άνθρωπο Τεχνητή Νοημοσύνη (Center for Human-Compatible AI).

Διετέλεσε επίκουρος Καθηγητής Νευρολογικής Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Σαν Φρανσίσκο και Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για την Τεχνητή Νοημοσύνη και τη Ρομποτική.

Τιμήθηκε με τα βραβεία «Presidential Young Investigator Award» του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών, «Computers and Thought Award», «World Technology Award», «Mitchell» της Αμερικανικής Στατιστικής Ένωσης, «Feigenbaum» του Συνδέσμου για την Προώθηση της Τεχνητής Νοημοσύνης, και «Outstanding Educator Awards» από την ACM και την AAAI.

Από το 2012 έως το 2014, ήταν κάτοχος της έδρας Chaire Blaise Pascal στο Παρίσι, ενώ του έχει απονεμηθεί η υποτροφία Andrew Carnegie Fellowship για την περίοδο 2019 έως 2021.

Είναι Επίτιμος Fellow του Wadham College της Οξφόρδης, Επίτιμος Fellow του Stanford Institute for Human-Centered AI, Επίτιμος Fellow του Βασιλικού Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων (Chatham House), Fellow της Ένωσης για την Προώθηση της Τεχνητής Νοημοσύνης, του Association for Computing Machinery και της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης.

Στο έργο του Artificial Intelligence: A Modern Approach, που έχει συγγράψει με τον Peter Norvig καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης που περιλαμβάνουν τη μηχανική μάθηση, την πιθανοτική συλλογιστική, την αναπαράσταση της γνώσης, τον σχεδιασμό, τη λήψη αποφάσεων σε πραγματικό χρόνο, την παρακολούθηση πολλαπλών στόχων, την υπολογιστική όραση, την υπολογιστική φυσιολογία και θέματα φιλοσοφικού περιεχομένου.

Εργάζεται επίσης για τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, αναπτύσσοντας ένα νέο παγκόσμιο σύστημα παρακολούθησης σεισμών για τη συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών. Οι τρέχουσες ερευνητικές ανησυχίες του περιλαμβάνουν την ενδεχόμενη απειλή από τη χρήση αυτόνομων όπλων, καθώς και το μακροπρόθεσμο μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης και τη σχέση της με την ανθρωπότητα.