Ανάποδα

O Nτεζ Eσέντ, ο ήρωας αυτού του μοναδικού βιβλίου του Huysmans, είναι πρόγονος του προυστικού ήρωα, ένα είδωλο στον καθρέφτη, που αντικατοπτρίζει το συγγραφέα του και μας οδηγεί στις δαιδαλώδεις και σκοτεινές διαδρομές του νου του.
Mε βουτιές απόγνωσης, ήρωας, συγγραφέας και αναγνώστης φτάνουν εκεί όπου καμία πρόσβαση δεν είναι εφικτή μέσα από συνηθισμένες διαδρομές.

Ο εικαστικός λόγος του Huysmans, προσπερνά το αυτονόητο και κατευθύνεται προς το αθέατο με όλα τα φώτα του αναμμένα. Το αποτέλεσμα είναι ένας λόγος αστραφτερός με ιδέες που η αξία τους δεν εκπορεύεται από τη σαφήνεια της διατύπωσής τους, αλλά από τους κραδασμούς που προκαλούν στο συναίσθημα.

O Huysmans ανήκει στην κατηγορία των συγγραφέων που αρχικά αντιμετωπίζονται σαν μικρόβια που πρέπει να καταπολεμηθούν, μπαίνουν και μένουν στο αίμα της λογοτεχνίας και αργά αλλά σταθερά σημαδεύουν την εξέλιξή της… ένα κορυφαίο δείγμα της «λογοτεχνίας της Παρακμής», «ένα ταξίδι μέσα από τη μνήμη, μέσα από την ανάμνηση, μέσα από τη φαντασία και τη φαντασίωση, μέσα από τη σκηνογραφία ενός αισθητικού χώρου». Mια εκπληκτική πρόζα που οδηγεί τον αναγνώστη «σε μια κατάσταση εκστατικού μετεωρισμού».

«… και τότε, σε κάθε σκίρτημα της γυναίκας που χάιδευε μηχανικά και που τα λόγια ή το γέλιο της διέκοπταν το όραμά του και τον ξανάφερναν απότομα στην πραγματικότητα, μέσα στο μπουντουάρ, καταγής, μια αντάρα φούντωνε μες στην ψυχή του, μια ανάγκη να εκδικηθεί για όσες λύπες είχε νιώσει, μια λύσσα να ρυπάνει με προστυχιές τις οικογενειακές αναμνήσεις, μια ασυγκράτητη επιθυμία να λαχανιάσει πάνω σε σάρκινα μαξιλάρια, να απομυζήσει ώς την τελευταία σταγόνα τις πιο παράφορες, τις πιο άγριες τρέλες της σάρκας».