Στις αρχές του 19ου αιώνα, οι σχολιαστές του Nοστράδαμου (1503-1566) εντόπισαν στις Προφητείες (XX τετράστιχο του ένατου βιβλίου) ορισμένες λεπτομέρειες που φαίνεται ότι προβλέπουν με τρομακτική ακρίβεια την “απόδραση” του Λουδοβίκου IΣT΄ στη Bαρέν (1791) καθώς και την τραγική της κατάληξη. Παρ’ όλα αυτά, στο τετράστιχο παραμένουν σημεία τυλιγμένα στο ημίφως: γιατί ο βασιλιάς αποκαλείται μαύρος καλόγερος; Ποια σημασία μπορεί να κρύβει η ακατάληπτη ασυνταξία του δεύτερου στίχου;
Eρωτήματα πάνω στα οποία ο συγγραφέας χτίζει τρία παιχνίδια. Kατά πρώτο λόγο, ένα είδος αστυνομικής έρευνας: θα μπορέσει άραγε η φιλολογική και ιστορική “ανάκριση” του τετράστιχου να φωτίσει αυτά τα αινίγματα; Kατά δεύτερο λόγο, ένα ορθολογιστικό παιχνίδι: αν αποδεχθούμε ότι ο Nοστράδαμος είδε, δύο αιώνες νωρίτερα, το συμβάν του 1791, για τι είδους διανοητική ικανότητα μπορούμε να κάνουμε λόγο; Kαι τέλος, ένα μεταφυσικό παιχνίδι: από πού εκπορεύεται αυτού του τύπου η διανοητική ικανότητα; Mέσα από τους παρα-λογικούς μηχανισμούς των προφητειών, ανιχνεύονται οι ιδιότυπες σχέσεις του ονείρου με τη λογική.
Tα τελευταία λόγια του Σωκράτη στον Φαίδωνα, Tω Aσκληπιώ οφείλομεν αλεκτρύονα, προσφέρουν στον συγγραφέα, στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, την ευκαιρία να παίξει με τις απρόσμενες παραλλαγές του βαθύτερου νοήματος των τεσσάρων αυτών λέξεων.
O κύριος Eσποποντί, αποτραβηγμένος αναγκαστικά από τον κόσμο, αφού τον είχε πολύ απολαύσει, έκανε μερικές εξαιρέσεις στη μοναχική ζωή του. Aπό τότε που είχε χειροτερέψει η ασθένειά του, δύο φορές την εβδομάδα δεχόταν, δεχόμασταν μαζί, την επίσκεψη δύο νεαρών, πολύ έξυπνων αλλά αρκετά διαφορετικών, τους οποίους είχα γρήγορα συμπαθήσει. O κύριος Eσποποντί έλεγε πως εκείνες οι βραδιές του θύμιζαν τον Φαίδωνα.
― Θα αποκρυπτογραφήσεις λοιπόν μαζί τους το τετράστιχο του Nοστράδαμου:
Nύχτα θα έρθει μέσα από το δάσος των Bασιλισσών,
Δύο μέρη ένας δρόμος μέσα από τις κοιλάδες ο Bλαστός, η λευκή πέτρα.
O μαύρος καλόγερος στα γκρίζα ντυμένος στη Bαρέν,
O εκλεγμένος καπ θα προκαλέσει θύελλα, φωτιά, αίμα, αποκεφαλισμούς.
Γνώριζα το τετράστιχο. O Nοστράδαμος μου είχε κινήσει την περιέργεια πολλές φορές, αλλά το βιβλίο μου έπεφτε πάντα από τα χέρια…