Παρά τη θεαματική πρόοδο που επιτεύχθηκε από τους φυσικούς τα τελευταία χρόνια, όσον αφορά την κατανόηση των βασικών δυνάμεων της φύσης, πολλά θεμελιώδη χαρακτηριστικά του φυσικού κόσμου μοιάζουν να είναι αυθαίρετα και χωρίς νόημα. Γιατί υπάρχουν τρεις διαστάσεις στο χώρο; Γιατί το προπάνιο είναι 1836 φορές βαρύτερο από το ηλεκτρόνιο; Και τα ερωτήματα συνεχίζονται.
Οι αριθμητικές τιμές που η φύση προσδιόρισε στις θεμελιώδεις σταθερές, όπως το φορτίο του ηλεκτρονίου, η μάζα του πρωτονίου και η Νευτώνεια σταθερά βαρύτητας, είναι ίσως μυστηριώδεις, αλλά σχετίζονται καθοριστικά με τη δομή του σύμπαντος που αντιλαμβανόμαστε. Καθώς όλο και περισσότερα φυσικά συστήματα, από τους πυρήνες μέχρι τους γαλαξίες, γίνονται καλύτερα κατανοητά, οι επιστήμονες αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι πολλά χαρακτηριστικά αυτών των συστημάτων παρουσιάζουν αξιοσημείωτη ευαισθησία σε σχέση με τις ακριβείς τιμές των θεμελιωδών σταθερών. Εάν η φύση είχε προκρίνει μια ελαφρά διαφορετική σειρά αριθμών, ο κόσμος θα ήταν ένας πολύ διαφορετικός τόπος. Πιθανώς εμείς δε θα βρισκόμασταν εδώ για να τον δούμε. […]
Ποιος είναι ο προορισμός του ανθρώπινου γένους και του Σύμπαντος; Mήπως το Σύμπαν δημιουργήθηκε από σύμπτωση; Ποιο είναι το νόημα της “ανθρωπικής αρχής”; Πώς σχετίζεται το αρχέγονο Σύμπαν με τον σημερινό Kόσμο; Mήπως πρόκειται απλώς για δύο συμπτώσεις της φύσης; O συγγραφέας καταγράφει όλα τα θαυματουργά “ατυχήματα” της φύσης που επέτρεψαν στο Σύμπαν να αναπτύξει τις οικείες πλέον δομές των ατόμων, των αστέρων, της ζωής.