Πνεύματα

O Stefano Benni, με το γνωστό πλέον στην Ελλάδα σατυρικό του ύφος και το ακραίο του χιούμορ, βάζει τους φανταστικούς του ήρωες σε νέες περιπέτειες: μια λεγεώνα διαβολικών, κυνικών, ενάρετων, παρανοϊκών και sexy πνευμάτων ενάντια στον κομφορμισμό της Φιλανθρωπικής Μεγασυναυλίας και την ωμότητα των κυρίων του πολέμου. Δεν ξέρουμε ποιος θα αναδειχθεί νικητής αλλά, όπως λέει ο Σταν Χακαλεϊμεκαλαχάνι: «έχει να πέσει πολύ κλάμα»…

Ένα άγριο και ονειρικό μυθιστόρημα από τον “πιο εκρηκτικό σύγχρονο Ιταλό συγγραφέα”. Θέμα του: η αποκάλυψη της καθημερινότητας.

Ένα βιβλίο που έχει ως αφετηρία του το Τέλος του Κόσμου…

Μέσα στο καμαρίνι του, ο πρόεδρος Μαξ βημάτιζε νευρικά. Άκουγε απ’ έξω τους αλαλαγμούς του πλήθους. Ο Μπαλακλάν του πουδράριζε με αγάπη τη μύτη. Η μοδίστρα τακτοποιούσε το παπιγιόν του. Ο Σταν ροκάνιζε μπισκότα και κρατούσε σε απόσταση τους περίεργους.
«Πώς είμαι;», ρώτησε ο πρόεδρος.
«Υπέροχος», είπε η μοδίστρα, «έχω ντύσει τέσσερις προέδρους εγώ, και ζωντανούς και μέσα στο φέρετρο. Σε κανέναν όμως, δεν ταίριαζε τόσο το σμόκιν. Εγώ πάντως, με σμόκιν θα σας έθαβα».
Ο πρόεδρος άγγιξε δημοκρατικά τ’ αρχίδια του και ρώτησε:
«Θα έρθει επιτέλους αυτό το σούπερ μόντελ ή όχι;»
«Φαίνεται πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα», είπε ο Τσουράπ, καθώς εμφανίστηκε καταϊδρωμένος, μαζί με τον τεχνικό. Είχαν κι οι δυο τους μεγάλες γρατσουνιές στο πρόσωπο.
«Δηλαδή;»
«Δεν τα ’χει βρει με τον εαυτό της», είπε ο τεχνικός.
«Για να τη δω κι εγώ», είπε αποφασιστικά ο Μαξ.
«Είναι στο αριστερό καμαρίνι. Να προσέχετε, όμως», είπε ο τεχνικός, «είναι κάπως νευρική».